چینی ها روش تهیه ابریشم را بیش از ۵۰۰۰ سال پیش می دانستند داستان جالبی در مورد نحوه ی تهیه ابریشم بین چینی ها معروف است که می گوید روزی ملکه ی چین یک پیله وحشی کرم ابریشم را به اشتباه داخل آب گرمی که مخصوص شست و شوی دست ها بوده می اندازد. روز بعد متوجه قابلیت ریسیدی الیاف از پیله می گردد. او از این عمل سرگرم کننده لذت می برد و از آن زمان شروع به نگهداری و پرورش کرم های ابریشم می کند تا بتواند از لیاف آن برای تهیه لباس استفاده کند.

به تدریج پارچه های ابریشمی بدلیل درخشندگی منحصربه فرد زیبایی و زیردست فوق العاده مشهور به ملکه پارچه ها گردید و رواج آن در بین طبقه اشراف و اعیان و انحصار تولید آن تا بیش از ۲۰۰۰ سال در دست چینی ها، تجارتی پرسود را نصیب تولید کنندگان و فروشندگان خود نمود تا جایی که راه ارتباطی تجارتی میان دولت های دوران باستان از غرب چین به خاورمیانه و اروپا را به نام جاده ابریشم بر خود نهاد چینی ها توانستند راز تهیه ابریشم را برای بیش از ۲۵۰۰ سال حفظ کنند و ژاپنی ها جزو اولین کسانی بودند که توانستند در قرن سوم به این راز پی ببرند. حدود ۵۵۰ سال بعد از میلاد مسیح جاستینین پادشاه بیزانس دو راهب را به عنوان جاسوس به چین فرستاد و آن دو تواسطه یادگیری فنون پرورش و تولید و انتقال تخم توفان راز این صنعت را به اروپا رساندند. بعد از آن هنر تولید ابریشم به تدریج در تمام جهان شناخته شد.

در طول تاریخ کشورهای متعددی همچون فرانسه ایتالیا، ژاپن و به عنوان محورهای تولید ابریشم محبوب میشدند و در حال حاضر نیز بیش از ۲۰ کشور در دنیا از جمله ایران بطور عمده در زمینه تولید ابریشم طبیعی فعال می باشند. لیکن چین هندوستان تایلند و بعضی از کشورهای آسیای میانه در صدر عمده تولید کنندگان پیله و نخ ابریشم طبیعی قرار دارند.

سابقه تولید لباس و پارچه در ایران به قبل از اسلام بر می گردد. در ایران نیز شکوفایی صنعت تبریشم از دوران ساسانیان شروع شده و در دوران صفویه به اوج خود رسیده است.